Wandelen naar de Schrecksee: niet te vroeg in het jaar!
Ik ben weer op pad gegaan en heb de wandeltocht naar de Schrecksee zelf getest. Om goed uit te leggen hoe ik mijn tocht heb gepland, moet ik eerst iets uitleggen over dit prachtige meer.
De Schrecksee is een bergmeer dat op 1813 meter hoogte ligt. Dat betekent dat je hier, zelfs laat in het voorjaar of vroeg in de zomer, nog sneeuw kunt tegenkomen. Het is dus belangrijk om bij je planning rekening te houden met de hoogte én de weersomstandigheden in het hooggebergte.
De klim naar de Schrecksee
Mijn tocht vond eind mei plaats. Voor de planning betekent dat vooral één ding: onzekerheid. Oorspronkelijk was het de bedoeling om niet alleen naar de Schrecksee te wandelen, maar ook een van de omliggende bergtoppen mee te pakken. Maar dat plan bleek al snel iets ambitieus. Want ook al is het al volop lente in het dal en geeft de thermometer aangename temperaturen aan, op 1800 meter hoogte ziet de wereld er heel anders uit. Ook in mei kan daar nog sneeuw liggen! Dat maakt het lastig om van tevoren goed in te schatten hoe begaanbaar de route echt is.
Ook het weerbericht uit Bad Hindelang bevestigt mijn vermoeden: boven de 1800 meter is het nog volop winter. Ik kan de tocht helaas niet verplaatsen, dus besluit ik het avontuur aan te gaan. Maar ik ben me er goed van bewust dat ik flexibel moet blijven. Wordt het pad te glad, modderig of gevaarlijk? Dan keer ik meteen om. Ik neem geen risico’s. Geen enkel uitzicht is dat waard.
Door de nog altijd vrij winterse omstandigheden in de bergen is er eigenlijk maar één route die op dit moment echt haalbaar en zinvol is: de eenvoudige klim naar de Schrecksee en dezelfde weg weer terug. Valt de sneeuw mee en is het toch veilig? Dan beklim ik spontaan ook een van de nabijgelegen toppen. Alles kan, niets moet. Grotere tochten, bijvoorbeeld de route via de Rauhhorn of verder over de Jubiläumsweg naar het Prinz-Luitpold-Haus, zijn op dit moment helaas geen optie.
Vanuit Hinterstein (Bad Hindelang) naar de Schrecksee
Een kort overzicht van de belangrijkste informatie:
- Startpunt: Hinterstein
- Alternatief: de bushalte bij het Wasserkraftwerk Auele (de weg is afgesloten voor auto’s)
- Hoe kom je er? De route is bereikbaar met het openbaar vervoer, al is het wat omslachtig. Vanuit München duurt de reis ongeveer 3,5 uur. Kom je met de auto, dan moet je in het plaatsje Hinterstein van de gemeente Bad Hindelang parkeren.
- Route: Auele – Schrecksee – Auele
- Hoogtemeters: ongeveer 850.
- Totale afstand: circa 9 kilometer.
- Duur van de wandeltocht(Auele – Schrecksee): ongeveer 2 uur en 45 minuten.
- Horeca onderweg: geen. Zorg er dus voor dat je voldoende eten en drinken meeneemt.
De wandeltocht kan in principe al in Hinterstein beginnen. Maar je kunt het eerste stuk ook overslaan: dit is een ongeveer drie kilometer lang wandelpad door het Ostrachtal, langs de Giebelstraße. Deze straat is afgesloten voor auto’s. Wil je hier liever niet langs wandelen, kan je ook de fiets of de bus pakken. De bus vertrekt ongeveer elk uur vanaf de wandelparkeerplaats in Hinterstein.
Een pittige bergwandeling
Bij aankomst op de parkeerplaats in Hinterstein (Bad Hindelang) staat de bus al klaar. Ik maak van de gelegenheid gebruik en rijd mee tot aan de halte Auele. Daar begint de wandeltocht direct vanaf de weg. Een wegwijzer wijst richting de berg. Volgens het bord is het vanaf hier officieel 2 uur en 45 minuten lopen naar de Schrecksee. Vlak achter het bord staat een waarschuwingsbord dat meteen de toon zet: deze tocht moet je niet onderschatten. Er wordt gewaarschuwd voor het alpiene terrein en de bijbehorende risico’s.
Ook wordt afgeraden om de wandeling te vroeg in het jaar te maken, en wordt het belang van een goede uitrusting benadrukt.Voor het eerst vraag ik me af of ik de Schrecksee vandaag wel te zien zal krijgen. Gelukkig ben ik goed voorbereid: stevige bergschoenen, wandelstokken, warme kleding, gaiters en voldoende eten en drinken. De omstandigheden lijken voorlopig gunstig. Dus houd ik vast aan mijn mantra: alles kan, niets moet. En ik begin de tocht.
Van Auele door steil bos naar de Taufersalpe
Een rustige start zit er niet in bij de wandeltocht naar de Schrecksee. Na een kort stuk over een alpenweide duikt het pad meteen het bos in en begint het stevig te stijgen, richting het stuwmeer van de waterkrachtcentrale bij Auele. Al in dit eerste deel is het flink klimmen: het pad loopt vrijwel constant steil omhoog.Het is belangrijk om hier rustig aan te doen, je eigen tempo te vinden en je energie goed te verdelen. Alleen al tot aan het meer overbrug je meer dan 300 hoogtemeters. En dat over een afstand van nog geen kilometer.
Vanaf hier wordt het landschap weidseren het pad over de Taufersalpe wat vlakker. Na het eerste steile stuk is dit hét moment om op adem te komen en te genieten van het indrukwekkende uitzicht van de Allgäuer Alpen. Het pad blijft aan de linkerkant van de Taufersbach en volgt deze zijde tot aan het einde van het dal.
Door het steile keteldal naar de Schreckalpe
Vanaf dit punt wordt het pad weer steiler. Na een klim van zo’n 80 meter, steek je de hele bergkom over. Aan de overkant klim je via een reeks scherpe haarspeldbochten weer omhoog. Zoals je mag verwachten in alpien terrein, is het pad hier en daar lastig begaanbaar. Je loopt regelmatig over losliggend gesteente, dus het is belangrijk om goed op te letten waar je je voeten neerzet. Op sommige stukken moet je zelfs een beetje klimmen.
Door de regen van de afgelopen dagen en het smeltwater van de sneeuw is het pad op sommige plekken nat en modderig. Wil je genieten van het uitzicht op het dal of de omliggende bergen? Neem dan even de tijd om stil te staan, want tijdens het lopen is het lastig om om je heen te kijken. Toch is het pad nergens echt gevaarlijk. Wie een beetje ervaring heeft, zou hier zonder problemen moeten kunnen wandelen.
Zodra je de kom achter je laat, bereik je de Schreckalpe. Daar wordt het landschap weer wat vlakker en prettiger om te wandelen. Ondertussen moet ik een beetje lachen, want ik kan het gevoel niet onderdrukken dat de naam ‘Schreckalpe’ voor veel wandelaars behoorlijk treffend is.
De populariteit van de Schrecksee
De wandeltocht naar de Schrecksee is tegenwoordig razend populair. Sommige inwoners van de Allgäu noemen het meer zelfs al het ‘Instagram-meer’. Het is dan ook geen verrassing dat je tijdens de klim zelden alleen bent. Zeker niet als je, net als ik, met de bus naar het beginpunt bent gereisd en samen met een groep andere wandelaars aan de tocht begint.
Wandeling naar de Schrecksee: moeilijkheidsgraad
Toch wil ik nogmaals duidelijk waarschuwen: deze route, met name in het voorjaar, is niet geschikt voor het dragen van sportschoenen!. Ook wandelaars zonder ervaring in de bergen kunnen beter een andere tocht kiezen. Het is een echte tocht door de bergen met zo’n 850 hoogtemeters, en dat kan behoorlijk inspannend zijn.
Na een eerste klim loopt het pad relatief vlak of licht dalend over de Schreckalpe. Daarna gaat het meteen weer omhoog. Vanaf hier kun je het volgende ‘plateau’ al zien – daar ligt de Schrecksee. Maar door het heuvelachtige landschap zie je het meer pas echt als je er vlak voor staat. Kort na de Schreckalpe kom je de eerste sneeuw tegen. Een duidelijk zichtbaar pad loopt hier door een sneeuwveld. De sneeuw is nat en zwaar, en de sporen zijn door modderige schoenen diep en smerig. Waar geen sneeuw meer ligt, is de ondergrond nat, modderig en glad. Hier moet je dus echt goed uitkijken! Wandelstokken kunnen helpen om uitglijden te voorkomen.
En dan, eindelijk: de Schrecksee. Het meer ligt er idyllisch bij, met een klein eilandje in het midden. Het water is nog deels bevroren, met sneeuw en ijs drijvend op het oppervlak. Wat een schitterend uitzicht op de omliggende bergen.
Prachtige uitzichten
Tegelijkertijd is het ook een beetje ontnuchterend: er ligt nog verrassend veel sneeuw en op veel plekken zijn de paden nauwelijks zichtbaar. Zelfs een rondje om het meer is vandaag geen goed idee. In de zomer is dat geen enkel probleem, maar nu niet. Ik ben zonder al te veel sneeuwpassages bij de Schrecksee aangekomen, maar verder gaan zou nu te gevaarlijk en ontzettend vermoeiend zijn. In mijn ogen heeft dat op dit moment geen zin. Dus zoek ik een beschut plekje uit de wind. Ik neem een pauze en eet wat. Uiteraard met uitzicht op het meer.
En nog iets wordt al snel duidelijk: met mijn donzen bodywarmer, regenjas, muts en handschoenen ben ik echt niet overdressed! De wind komt rechtstreeks van de besneeuwde bergen en voert koude lucht met zich mee. Daarbij wisselen zon en wolken elkaar voortdurend af. Als je even stil blijft staan, koel je snel af. Als ik om me heen kijk, zie ik dat ook andere mensen het niet bepaald warm hebben. Veel mensen dragen winddichte jassen en warme kleding. Maar sommigen zijn duidelijk slecht voorbereid: ze staan in korte broeken en doorweekte sneakers, en kunnen door de kou nauwelijks genieten van het indrukwekkende landschap.
De afdaling naar het dal, richting Hinterstein
Voordat ik het echt koud krijg, besluit ik verder te lopen. Pauzeren kan later altijd nog. Doordat ik de route iets heb ingekort, heb ik toch genoeg tijd over. Maar goed, zo gaat het nu eenmaal als je vroeg in het jaar een bergtocht maakt:het loopt niet altijd zoals gepland. En eerlijk gezegd vind ik het niet eens zo erg dat ik nu al aan de terugweg begin.
De geschatte 2 uur en 45 minuten naar de Schrecksee heb ik niet nodig gehad, maar ik merk wel dat ik dit jaar nog niet veel heb gewandeld. Ik ben wel fit van het skiën en fietsen, maar mijn ‘wandelspieren’ zijn nog niet echt in vorm. 850 hoogtemeters zijn ook tijdens de afdaling pittig, zeker als het pad steil is en glad door de modder. In zo’n geval zijn wandelstokken echt geen overbodige luxe.
Zoals eerder gezegd, volg ik bij de afdaling dezelfde route als tijdens de klim. En alsof het zo gepland was, kom ik precies op tijd aan bij de bushalte Auele in het dal. Ik zou de bus kunnen nemen, maar besluit spontaan om de ongeveer drie kilometer naar Hinterstein te lopen. En eerlijk gezegd: dat is het helemaal waard.
Aan het begin is het dal echt diep, en op sommige plekken kun je vanaf de weg ver naar beneden kijken in de indrukwekkende kloof. Na nog geen kilometer opent het landschap zich, het wandelpad loopt niet meer langs de straat en slingert over groene weilanden rechtstreeks naar de wandelparkeerplaats in Hinterstein.
Mijn persoonlijke conclusie over de Schrecksee
De wandeling naar de Schrecksee is echt prachtig en door het indrukwekkende landschap absoluut de moeite waard.. In de zomer, wanneer de laatste sneeuw verdwenen is, loont het zeker om door te lopen naar een van de omliggende bergtoppen. Vanaf daar krijg je een heel ander, maar minstens zo mooi uitzicht op het meer en de imposante Allgäuer Alpen.
Toch moet je de wandeltocht naar het meer niet onderschatten. Het is geen snelle wandeling naar een fotogenieke plek, die je eventjes ’s middags doet. Maar wie een goede conditie heeft, een beetje een ervaren wandelaar is en zin heeft in een uitdagende tocht door een adembenemend landschap, zal een onvergetelijke ervaring hebben.
Goed om te weten: zwemmen in de Schrecksee is toegestaan. Op een warme zomerdag is een verfrissende duik na de klim heerlijk. Als het weer een beetje meewerkt, natuurlijk. De Schrecksee ligt in een beschermd natuurgebied, kamperen op deze plek is hierdoor verboden. De lokale autoriteiten controleren regelmatig, en wie betrapt wordt op wildkamperen riskeert een flinke boete.
Alternatieve en langere wandelroutes
Vooraf heb ikonderzoek gedaan en er blijken meerdere wandelroutes te zijn in de omgeving van de Schrecksee. Als je de tocht naar het bergmeer alleen niet genoeg vindt, kun je ook eens kijken naar de volgende opties:
Rondwandeling: Hinterstein – Schrecksee – Rauhhorn – Willersalpe – Hinterstein
Deze route is eveneens een uitdagende wandeltocht door de bergen. Je bereikt de Schrecksee via het pad dat ik eerder heb beschreven. Daarna gaat de tocht verder over een alpien pad richting de Rauhhorn, en uiteindelijk keer je via de Willersalpe terug naar de parkeerplaats bij Hinterstein.
- Moeilijkheidsgraad: moeilijk
- Startpunt: Hinterstein (alternatief bushalte Wasserkraftwerk Auele)
- Hoogteverschil: ca. 1360 meter
- Afstand: ca. 18 kilometer
- Duur van de tocht: ongeveer 10,5 uur
Wandeltocht: Hinterstein – Schrecksee – Prinz-Luitpold-Haus – Giebelhaus
Deze tocht is alleen geschikt voor ervaren bergwandelaars met een uitstekende conditie. De route volgt de zogenaamde Jubiläumsweg, die begint in Hinterstein en via de Willersalpe langs de toppen van de Rauhhorn, Kugelhorn en Knappenkopf naar de Schrecksee voert.
Ongeveer 80 meter boven het meer loopt het pad langs de oever, maar met een kleine omweg kun je ook dichter bij het water komen. Vanaf daar gaat de route verder langs een indrukwekkende reeks bergtoppen naar het Prinz-Luitpold-Haus, een populaire berghut,en eindigt uiteindelijk bij het Giebelhaus.
- Moeilijkheidsgraad: moeilijk
- Startpunt: Hinterstein
- Hoogteverschil stijging: ca. 1850 meter
- Hoogteverschil daling: ca. 1680 meter
- Afstand: ca. 26 kilometer
- Duur van de tocht: ongeveer 14 uur
Tip: In het Prinz-Luitpold-Haus kun je overnachten, maar je moet wel van tevoren reserveren. Door daar te overnachten kun je de wandeltocht opdelen in twee dagen. Ook heb je hierdoor de mogelijkheid om de volgende dag de Hochvogel te beklimmen, een spectaculaire bergtop met een prachtig uitzicht.
